Na een wereld overwinning op Qui Vive was het tijd voor een nieuwe trainingsweek. Een trainingsweek die erg bijzonder bleek te zijn,

Op dinsdag was er nog niet zoveel aan de hand (onze Dirk was jarig) en we stonden met een grote gemotiveerde groep aan de start. We zijn lekker met Jamie bezig geweest(onze waanzinnige Zuid Afrikaan) in overtal/ondertal spel en bij Immink werd de corner aangescherpt. Het slechte nieuws was dat Thomas Kroese zijn hamstring verrekte. Domper voor ons.

Op donderdag waren al onze kortjakjes er niet en werd er met 10 man (plus een halve Steijn, nee dit was niet vanwege zn shirt) getraind.. Op vrijdag waren dat er 12 en een keeper, de naweeën van TD waren voor sommige jongens zwaarder dan gedacht ;-)

Op zondag zijn we vol goede moed afgereisd naar Schaerweijde om daar een lekker potje te spelen. Met in ons achterhoofd dat het de vorige keer te snel fout ging.

We werden goed voorbereid door Immink (ook al op vrijdag met de beelden) in onze super de luxe kleedkamer(voor foto’s vraag de manager) en we waren klaar om voor elke meter te strijden.

Wat er toen mis ging, ik tast nog een beetje in het duister. Was het angst, te veel respect of gewoon een slecht begin, ik weet het niet. Feit was wel dat we na 20 minuten 4-0 achter stonden.

In de rust werd gezegd dat we ons moesten revancheren voor  de eerste helft.

Dat deden we ook en we maakten een mooie corner via Noam. Door was het devies. Helaas kreeg ik een bijzondere gele kaart, ja dit keer kon ik er echt niets aan doen, en was ons offensief weg.

Daarna kregen we nog 3 goals tegen en stond er 7-1 op het scorebord. AUW!

Wat nu te doen? Het was maar een potje en 7-1 levert net zoveel punten op als 1-0, dus dat scheelt.

Sake Hermans

#20