Op een sfeervolle receptie van ons 100-jarige bestaan verzamelden zich op de voorlaatste zaterdagmiddag van september een bonte stoet van ereleden, leden van verdiensten,  bestuurders, oud-bestuurders, buren, buurtclubs, bond en bobo's.En ook de meeste commissies van HBS waren present om gezamenlijk te toosten op de 100 jaar die achter ons liggen en de jaren die zeker nog komen.

Het ontvangstcomité bestond uit veterinnen C die voor deze gelegenheid allemaal uitgedost worden in kleurige jurken. Bij binnenkomst kregen de gasten een glaasje cava, verzorgd door wijnkoperij Moolenaar.

Annette en Conny, gekleed in stemming rood en zwart, hadden de regie stevig in handen.

In de informele sfeer vonden oud-bestuurders elkaar weer naar jaren en zochten de regioclubs - Bloemendaal, Rood Wit, Bennebroek, Strawberries, Saxenburg en Spaarndam - elkaar op.

Er waren speeches van de voorzitter van onze club, van voorzitter Els van Mierlo van Bloemendaal, van de zoon van oud-voorzitter Hogenhuis en voorzitter Erik Cornelissen van de KNHB. En fraaie cadeaus  zoals het 'Buurman en Buurman' portret van onze hockeyburen en twee grote taarten die de volgende dag hun weg vonden in de magen van de spelende leden.
En dankwoorden voor de lustrumcommissie, voor Hein van Liemt, Jolien van Alphen en Jan Pool. Er waren mooie wijnen van de Aardbeien, oranje (!) hockeyballen en een gift van de KNHB voor nieuw terrasmeubilair en Maarten Hogenhuijs gaf 11 hockeyballen met het logo van HBS terug. Deze had hij gevonden op de hockeyvelden rondom Arnhem (!). Ja onze ballen zijn gewild.

Hoogtepunt van de receptie was de 'onthulling' van het jubileumboek door erelid en oudste lid van HBS, Henk Wieringa, samen met Edith van Beek, hoofdredacteur van het 'Eeuwboek'. Onvoorbereid stak ons erelid van wal en haalde een aantal prachtige herinneringen op uit de jaren die ver achter ons liggen. 

De bezoekers kregen het 200 pagina's tellende glossy na afloop mee na inlevering van hun voucher.Veel bezoekers hielden het lang uit op deze eerste formele start van ons eeuwseizoen. Uiteindelijk moesten wij de laatste gasten vertellen dat de slagbomen van PWN toch echt tegen het donker dicht gaan.