De volgende horde, 15 Maart 2009.

Union H1 – HBS H1.

Zondag 15 Maart 2009.

Na goed uit de winterstop te zijn gekomen, geen verlieswedstrijden, gaat de selectie van H1 heden naar Nijmegen : 12:00 uur vertrek vanuit Haarlem. Je hebt toch een centrale plek nodig, nietwaar? Gezien het resultaat van de laatste wedstrijd, wie heeft deze match niet meer op het netvlies, gaan we vol goede moed richting Duitsland. Het kazerne terrein, optimaal onderhouden door de gemeente, ziet er enigszins desolaat uit; lege velden aan de voetbal zijde, en het clubhuis van Union HC is een grote bouwput met als voorlopig hoogtepunt het hoogste punt van de kelder………

Kleedkamer 12 van Union VC is voor ons, maar laten we maar eerst eens de wedstrijd van de Dames van Union afkijken (overgangsklasse tegen Aeolus D1). De bespreking hoeft namelijk niet zo lang te zijn : doorgaan met het vertoonde spel! De mannen scherp zetten hoeft ook niet; de opdracht is duidelijk. Maak het de tegenstander (zeer) lastig en vecht voor punten.

Het veld is goed, het weer ook. Start scherp om 14:45 uur.

We komen snel tot de conclusie dat Union niets gaat weggeven, dat hebben ze vorige week gedaan (2-2 tegen HIC), aanval na aanval is het resultaat. Goed dat HBS keepert23 in de selectie heeft! Bij een snelle aanval is het toch 1-0, Geert net te laat bij de bal. De moed niet opgeven, blijf erin geloven. Plots horen we wel een heel bekende yel; habi-habi-habi, yes,yes, yes ; staat heren 4 langs de lijn! De groep doet de aanhang van Union verbleken, de adrenaline giert; voorwaarts! Strafcorner voor HBS! Aangezien de specialist op de bank zit, neemt het slagkanon over. Voor het eerste besluit de beste man echter te slepen in plaats van slaan ; toch 1- 1 !! Met rust is het 1-1, de selectie van Union scheld elkaar weer lekker uit, vrienden voor het leven? Vlak na rust even een moment van onoplettendheid, Union krijgt de gelegenheid om vanaf kop cirkel hard de bal in het dak van de goal te hengsten; 2-1. De aanvallers van Union blijven zich op troef Speedy Gonzales richten, HBS gaat agressiever spelen, resulteert toch weer in een 2-2 door een redelijke circusgoal. Bij Union wederom een extra teken om te gaan zweten, nu peentjes; het wedstrijdbeeld van vorige week is bij hen bekent. Union krijgt door een scheidsrechterlijke dwaling een strafcorner; deze mogen zij 6x herhalen, maar kruit heeft men niet meer. Een kleine tien minuten voor het einde van de wedstrijd slaat het noodlot echter toe. Vanuit een scrimmage komt een bal vrij hoog in de cirkel, en de aanvoerder van Union denkt niet na maar slaat de bal als een professioneel honkballer in de goal. Scheids 1 geeft een goal, scheids 2 twijfelt en wil overleg. Helaas is scheids 1 iets dominanter; 3-2. In de laatste minuut een strafcorner voor HBS; zo we gaan dat kunstje nog eens flikken, ook 150 kilometer van huis is dat wel lekker. Helaas krult deze bal naast. Einde. Geen punten, wel de kop omhoog want het dappere HBS heeft goed weerstand geboden, attractief hockey gespeeld en heeft de supporters aan de hand. Applaus van vriend en (sportieve)vijand. Wat drinken, wat eten. Een enkeling blijft hangen, net zeemannen; in ieder stadje een schatje.

Volgende week, 22 Maart om 14:45, kruist HBS H1 de degens met directe concurrent Shinty H1. De voorgaande wedstrijd is door HBS gewonnen met 1-10, dat zal men niet weer laten gebeuren. Als het aan ons ligt echter wel!

Komt allen! Als je wilt hangen, hang dan op HBS!

Om 14:45 zal het weer te horen zijn : let’s play hockey!

HBS H1