Na twee wedstrijd stonden we op drie punten, behaald tegen Eindhoven en helaas 0 tegen het Duitse Union. Aan die laatste wedstrijd hielden we wel het gevoel over dat we de laatste twee seizoen stappen hebben gemaakt.

 

In het eerste jaar in de overgangsklasse verloren we daar met grote cijfers, het tweede jaar bleven we met geluk in de buurt en dus vorige week in het derde jaar hadden we niet alleen kans op een overwinning maar in ieder geval recht op een gelijkspel. Dan is het dus duidelijk dat we volwassen aan het worden zijn.

Maar de weg naar volwassen worden gaat niet geleidelijk en als je weet dat je tegen Groningen moet spelen kan het dan twee kanten op. Of we spelen degelijk en volwassen of het wordt lastig en met moeite halen we punten binnen of nog erger verliezen we punten. Kortom een echte test om te zien waar we staan!

Spektakel
Vooraf weet je dat Groningen niet meer dan twee uur in de auto gaat zitten om niets te doen en dat het een spektakel kan worden. In de eerste helft was er weinig van dat spektakel te merken. Niet omdat Groningen niet wilde, maar meer omdat wij zorgden dat ze niet zoveel konden. Kortom verdedigend stonden we vrij goed en op het middenveld wonnen we de slag dankzij het verdedigende werk van de spitsen. Kansen kregen wij ook al waren het meer kansjes. Onze tweede corner werd goed gepakt door de keeper. Iedereen verwachtte dat de hoge rebound zou leiden tot een nieuwe corner. De scheidsrechter gaf voordeel en na een tweede rebound moest de keeper zich echt gewonnen geven. 1-0, dankzij onze spitsen die als waren 'plaaggeesten' het de Groninger defensie lastig maakten. Toch is scoren met een backhandflats niet echt top, Wieb! 

De eerste helft was niet echt volwassen, af en toe leek het erop dat we met de rem erop speelden. Hebben we in het verleden dan niet de tegenstander extra gas zien geven en voor onze neus de drie punten mee zien nemen. Nee, deze ruststand moest beter, dat werd duidelijk in de bespreking.

Zoals altijd verwacht je dan een stormloop van de tegenstander. Wij stonden klaar om de bal rond te laten gaan en dit ging vrij goed toen via 10 schijven de bal bij Thijs op hun 23-meterlijn kwam, hij gaf gas en zag bij de tweede paal iemand vrij staan en gaf de bal voor. De keeper dook al, maar via een Groningse stick ging de bal toch het goal in. Eigen goals en hockey gaan niet samen dus stonden we zowaar op 2-0 en had Thijs er weer een goaltje bij. Blijkbaar smaakte het naar meer want even later knalde hij er ook nog een corner in. Wat een luxe om thuis met 3-0 voor te staan!

Toen drong Groningen aan en dankzij een zwaar bestrafte overtreding kregen we het met 10 man nog lastig. Sake, dinsdag verplicht in de rondo! Toch kwam Groningen er niet echt door en verder dan een paar corners kwamen ze niet. Onze counters waren gevaarlijker en via een mooie backhand wist Annis de 4-0 te maken. Inmiddels was het niet meer counteren maar gewoon aanvallen en het verzet van Groningen was voorbij.

 

De paal en een harde verdediger (mooie actie Daan en lekker debuutje!) stonden in de weg.  Koert jij stond er ook goed voor het eerst, lekker! De 4-0 bleef staan en die staat ook goed.

Een echte cleansheet waar niet alleen de keeper en verdediging trots op kunen zijn maar het hele team. En we kunnen nu toch wel zeggen dat we echt op de goede weg zijn, maar de weg naar volwassenheid is nog lang en vol valkuilen. Toch hebben we nu al zin Schaerweijde uit komend weekend!

We zien jullie graag in  ‘De Kuil van Zeist’ om ons te aanmoedigen!