Zondag stond Overbos op het programma, de nummer 2 op de ranglijst. Een pittige ploeg wat ik nog wist van de tijd dat ik met Overbos in de Overgangsklasse zat. Overbos uit: een  drama veld en flink wat Beverwijkers langs de lijn. Maar gelukkig hebben ze wel een nieuw waterveldje en nog steeds veel Beverwijkers langs de lijn, helaas….

Het fluitsignaal klonk en we waren weer lekker scherp. We speelden weer ons eigen spel en waren niet weg te slaan op de helft van Overbos. We hoorden de spelers al in wanhoop naar hun coach roepen dat er overal meisjes vrij stonden. Totaal in paniek en zo zien wij het graag. Ik (keeper) had het vrij rustig in de eerste helft en genoot van het spel wat we speelden.

Na flink wat kansen te hebben gehad, bleef de teller nog steeds op nul staan. Bibiche had nog een prachtige backhand die eigenlijk met speler en keeper het goal in had moeten gaan, Maar het mocht niet baten.

Met de cijfers 0-0 gingen we de rust in. Na wat tactische aanwijzingen en oppeppertjes konden we het veld weer op. En we gingen weer net zo scherp het veld op als in de eerste helft. We kunnen dit winnen!

De tweede helft ging van start en Overbos gaf meer druk dan de eerste. Daar schokken we van en gingen meer verdedigend spelen. Hier maakte Overbos goed gebruik van en kreeg ook steeds meer ruimte van ons. Door een gele kaart voor Lisa, stonden we 10 minuten met zijn tienen in het veld. Hierdoor gingen we nog meer in de verdediging spelen en kregen we al snel een corner tegen. De corner werd genomen en de bal bleef zeker 20 seconden op de kop stil liggen. Na flink wat chaos bij Overbos werd hij naar links gepusht en rolde heel lullig bij ons het goal in. 1-0 achter… Onze gedachten waren allemaal hetzelfde: we gaan dit niet verliezen!! 

We pakten alweer snel ons spel op en gingen voor dat gelijkspel of zelfs winst. Lisa mocht er weer in en we konden weer knallen met z’n elven. Na al het jagen kregen we een corner mee. Lisa op kop en alle neuzen richting het goal. Hij werd scherp aangegeven, Car stopt hem en Lisa slaat zo hard dat de bal zo hard tussen de benen van de keeper verdwijnt. GOAL! Het staat 1-1!

Hiep hiep hoezee! Maar we gingen nog voor de winst, dus het spel was nog niet beslist. Van beide kanten werd er goed gevochten. Maar we moesten genoegen nemen met één punt. En een punt is een punt… We waren echt heel blij met die punt, maar er waren toch dubbele gevoelens. We waren namelijk erg dichtbij voor de winst. Daar gaan we deze week maar eens hard aan werken.

Zondag spelen we op eigen veld tegen Shinty, een mooie club in Driebergen. In de voorbereiding hebben we ook al een erg leuke wedstrijd tegen ze gespeeld, dus we hebben er zin in en hopelijk maken we het deze keer wel af..

Bent u ook van de partij? We zien jullie allen graag langs de lijn om 12:45!