Jeugd ABC11D
23-4-2011
Twee uur lang mocht MD1 zich kampioen wanen van de Topklasse B daar op de velden van Rood-Wit in Aerdenhout. Na een spannende wedstrijd tegen de mede nummer 2 van de competitie, dreigde HBS onder de voet te worden gelopen; 2-0 achter binnen 6 minuten. Maar zoals zo vaak dit seizoen, veerden de meiden op en brachten de ruststand al tot 2-2 om in de 2e helft uit te lopen naar 4-2 winst. Hulde!
Twee uur lang dan maar afwachten wat er zou gaan gebeuren in en op Mijdrecht tegen de nummer 1 Athena. Met een dikke 5-0 trok Athena aan het langste eind en werd dus terecht kampioen. Ach, natuurlijk was dat even jammer, maar het resultaat is altijd ondergeschikt. Het gaat immers om de individuele vorderingen van zulk klein grut en die waren dit seizoen bijzonder groot te noemen. Dat er bij vlagen ook nog eens goed werd samengespeeld over het hele jaar gezien, is dan alleen maar mooi meegenomen.
Met een gewijzigd selectiebeleid, geen schaduwteam D3 vol eerstejaars en louter een uit tweedejaars bestaand D1, kon het dan ook gebeuren dat er dit seizoen een D1 aantrad met 10 onervaren eerstejaars en slechts 3 tweedejaars, waar dan ook nog eens bij valt te vermelden, dat alleen Lea ervaring had op het hele veld. Famke en Anne kwamen uit de D8-tallen.
Ach, die Lea, mijn buurmeisje. Eén keer had ik haar pas zien hockeyen, dat was verleden seizoen, toen mijn oudste dochter Lidwien mij vroeg om haar bij te staan bij haar eerste officiële fluitpartij. Na die wedstrijd meteen mijn buuf Anja aangesproken over de kwaliteiten van haar dochter, want wat kan die hockeyen zeg: met een heerlijke ‘reverse’ weet zij telkenmale goed en snel het spel te verleggen en een bal vasthouden kan je haar ook met het grootste gemak toevertrouwen. Een prima middenvelder, die ook nog eens heerlijk in de voorhoede uit de verf kan komen. Volgend seizoen zal MD1 haar zeker gaan missen, maar in de C zal zij nu al flink aan de poorten van de C1 gaan kloppen.
Dat zelfde geldt overigens ook voor die twee andere meiden: Famke is een heerlijke hockeyster, een taakbewuste en multifunctionele terriër, die je overal in het veld wel kwijt kan.
En Anne begon wat weifelend, maar eenmaal de schroom van haar afgegooid, ontpopte zij zich als een onvervalste rasechte rechtsbuiten, snel en altijd goed naar de achterlijn op zoek naar een voorzet of strafcorner.
De ‘blijvertjes’ tellen dus 10 stuks. Na ze verleden jaar nog een seizoen lang op de vrijdag te hebben mogen trainen, heb ik met verbazing hun verrichtingen over het hele seizoen mogen aanschouwen, wat een progressie en dat in zo’n kort tijdsbestek. Op deze leeftijd is het een zege als je een keeper hebt, maar je moet dan ook nog maar eens afwachten of je er daadwerkelijk wat aan hebt.
Vaste keeper Julie heeft van nature een heus keeperinstinct en dat is niet alleen een zege voor de MD1, maar ook voor HBS. Een topkeepertje in de dop, die punten voor je pakt.
Fleur, Isabelle en Veerle zijn technisch begaafde speelstertjes met een enorme ‘drive’ en wil, als ook een geducht strafcorner trio. Sara een onvermoeibare en vaak scorende spits, waarvan ik me soms afvraag of 2x 35 minuten niet gewoon tekort is voor dit kind?
Faylin een speelster van momenten. Dan ben je haar even kwijt, zie je haar niet en plots is ze daar dan om als een duveltje uit een doosje haar doelpuntje mee te pikken. De backhand goal tegen Bennebroek thuis was een juweeltje om in te lijsten.
Barbara is ook een lekker speelstertje in de voorhoede, maar bleek dit seizoen het pechvogeltje. Net terug van een blessure en dan valt ze weer van haar fiets. Maar hockeyen, heus dat kan ze. Malou een onmisbare kracht met haar snelheid als gevaarlijkste wapen, die het spelletje goed overziet en makkelijk haar medespeelsters weet te bereiken.
Julia is een verdedigster waarvan je er wel meer van zou willen hebben. Hoe ze het soms doet, ik weet het niet, maar altijd weet ze zo goed voor haar tegenstandster te kruipen en daarmee een vijandelijke aanval onschadelijk te maken. Een paar ‘reversjes’ eruit en hop daar trekt ze dan het middenveld op.
En dan Tessa. In mijn ogen de openbaring van dit seizoen. Wat een verdedigende kwaliteiten en wat een keiharde en loepzuivere flats waarmee ze één van onze middenveldsters dan weer weet aan te spelen. Van brave back uitgegroeid tot rots in de branding centraal achterin!
Van mijn zijde slechts één klein kritisch puntje over deze meiden gezien het hele seizoen en wel het volgende: soms miste ik wat durf of flair in hun spel, want als deze meiden nu nog wat meer overtuigd zouden zijn van hun kunnen en kwaliteiten, ja dan….. Ja dan heb je als HBS ‘goud’ in handen. Maar goed, ik plaats hier dan wel weer gelijk de kanttekening, dat ik totaal niet kan inschatten of je dergelijk gedrag al mag of kunt verwachten bij kinderen van deze leeftijd? Ik ben tenslotte geen sportpsycholoog, maar slechts een eenvoudige enthousiaste vader aan de lijn. Maar toch, een tikkeltje brutaler in het veld, ik weet het niet?
En dan tot slot coach Marije. Verleden seizoen met haar samen training mogen geven, kon ik al snel concluderen dat haar aanstekelijke enthousiasme en gedrevenheid flink heeft bijgedragen aan de progressie en prestaties van ons kroost. Na de eerste oefenwedstrijd, 1-1 tegen Bloemendaal, sprak ze ons toe over wat wij konden en mochten gaan verwachten van het seizoen.
Een beetje bleu nog, maar ik geef het je maar te doen als ‘broekie’ zo’n stel eigenwijze ouders te moeten toespreken. Een half jaar later deed zij hetzelfde in één van de nieuwe kleedkamers onderin het clubhuis. Petje af, hoe jij in korte tijd zo gegroeid bent; met een helder, kort en bondig verhaal wist je ons de verwachtingen voor de tweede helft van het seizoen duidelijk te maken. Altijd ook leuk om met Marije te praten over de verrichtingen van het team.
Natuurlijk was ik het niet altijd eens met haar. Zo zag ik Fleur, de koningin van de vierkante meter, liever in de voorhoede. Lea of Isabelle met al hun inzicht liever wat vaker als mid-mid. Veerle met haar power wat meer en vaker ten aanval trekken of inschuiven. Malou, onze raket, liever niet als laatste man, maar als middenveldster de tegenpartij het nakijken geven. En ga zo maar door. Maar dan kijk ik langs de lijn links van mij en zie ik Peter en die heeft ook weer zijn eigen ideeën en rechts naast mij Jeroen, die het ook weer net even anders ziet. En dat geldt ongetwijfeld voor alle ouders en als coach kan je natuurlijk niet iedereen tevreden stellen, je moet je eigen lijn trekken. En dat deed je overtuigend. Je hebt ze een boel bijgebracht dit seizoen en ons samen met de meiden een onvergetelijk seizoen bezorgd, waarvoor een groot en oprecht dankjewel op zijn plaats is, dus: DANK!
Hoop dat volgend seizoen HBS de lijn doortrekt wat selectiebeleid aangaat, als ook ‘toppers’ blijft inzetten op de lijnteams als coach en trainer. Maar ook rekening houdt, dat deze kleine meisjes ruim genoeg tijd overhouden voor andere bezigheden. En dan doel ik op bijvoorbeeld wat uit het gesprek naar voren kwam daar in de kleedkamer: twee keer trainen met daarin de looptraining ingepast.
We willen tenslotte ook dat ze naast een paar stevige hockeykuiten, een paar ferme schaatsbillen en -dijen krijgen, gelijk die van Irene Wüst (ouders lees: Yvonne van Gennip). Of een paar bielsen van armen gelijk Serena Williams (ouders lees: Martina Navratilova). Of tanden zo sterk als een paard gelijk Anky van Grunsven (ouders lees: Anky van Grunsven). En piano- of vioolles en wat te denken van school, dat kind moet ook leren! Maar goed, dat zeg ik en ik weet ook dat om iedereen tevreden te stellen, je daar dus kennelijk gewoon meer uren in de week voor nodig hebt!
Wil ik besluiten met een oude sportwijsheid; ‘Als supporter ben je net zo ‘sterk’ als je materiaal!’. Nou, ik voelde mij dit seizoen verdomde sterk! Wat een meiden!
Arie, een apetrotse toeschouwer
PS.: natuurlijk wil ik ook Ninet bedanken voor al haar inspanningen als manager, maar die gelegenheid krijgen wij nog ruimschoots als haar aller, allerlaatste mail op een dinsdag bij ons binnenkomt, want dan pas zal het seizoen echt ten einde zijn!
Bijlage
Reacties
Thomas Prinsen
26-4-2011 @ 15:36:50 |Een prachtig authentiek Arie-verslag! Mooi!
Reageer op het nieuws
