Met strakke koppies begonnen het elftal aan de tweede helft en al direct werd er gescoord en binnen tien minuten lag de tweede erin. Vervolgens kwamen de heren via full press op gelijke hoogte,  en zelf op 6-4. Nog even leek Hudito terug te komen tot 6-5, maar de 7-5, een paar minuten voor tijd was de genadeslag.

 

"Hockey.nl schreef: 0-1 Goedegebuure (sc), 0-2 Watchman, 0-3 Watchman, 0-4 Bremmers, 1-4 Verhoef, 2-4 Gademan, 3-4 Noll, 4-4 Meijer (sb), 5-4 Remmerswaal (sc), 6-4 Meijer(sc), 6-5 Goedegebuure (sc), 7-5 Gademan

 

Wat een duel! HBS haalte het sterke staaltje door een ogenschijnlijk kansloze 4-0 achterstand bij rust om te buigen in een 6-4 voorsprong. Knap werk, vooral mentaal, van Nanco Jansonius en zijn mannen. Jansonius: ‘Normaal gesproken is het bij 4-0 een gelopen zaak, maar op zich speelden wij niet zo slecht. Dus ik heb gezegd: laten we het lopen of gaat het nog spoken in Bloemendaal? We hebben gekozen voor het laatste. Na rust maken we na anderhalve minuut de 4-1 en binnen twintig minuten stond het 4-4.

Hudito ging steeds meer achteruit lopen en zo maakten we ook de 5-4 en de 6-4. Het werd nog 6-5, maar in de laatste minuut maakten we uit een corner de 7-5.’ Niels Lemmers (Hudito) sprak naderhand van ‘een bizar duel. Wij waren heer en meester, maar na rust ging HBS va banque spelen. Duizend man publiek ging erachter staan, ze maakten snel een goal en het ging helemaal mis bij ons.’ (René Otterloo)"