Toen ik onze oud-voorzitter en ons erelid John Plesman dit weekend hierover aan de telefoon had omschreef hij haar als ‘de moeder van heel HBS’.

John was ook degene die Miep Groen op 4 juni 1993 tijdens de Algemene Ledenvergadering toesprak bij haar benoeming tot erelid van HBS vanwege haar uitzonderlijke verdiensten voor de club: 22 jaar bestuurslid, waarvan 18 jaar als secretaris-plus-nevenactiviteiten.

Hij karakteriseerde haar als: ‘zeer punctueel – onvermoeibaar –buitengewoon correct – erg zuinig – en vooral: zeer bescheiden’. Hij noemde het een onschatbaar voorrecht, dat HBS zo lang over zo’n professionele secretaris heeft mogen beschikken en stelde vast dat drie voorzitters (Jo Hogenhuis, Paul Jonker en John Plesman) hiervan maximaal hebben geprofiteerd en de vierde – Kees Bakker – haar node zag gaan. 

Miep bleef na haar aftreden als secretaris nog lang op zondag onze eerste elftallen aanmoedigen vanaf een bescheiden plekje aan de overkant van veld 1.

HBS is Miep zeer dankbaar voor de jarenlange en enorme inzet voor onze vereniging.

Wij wensen Paul en Martine, Mieke en Marlies en hun gezinnen erg veel sterkte toe bij dit grote verlies.

Namens het bestuur,

Maarten Wieringa

Met het overlijden van Miep Groen hebben we afscheid moeten nemen van een van de meest gewaardeerde leden van HBS. Toen ik in 1942 lid werd, leerde ik haar kennen als speelster van dames 2. Een in mijn beleving leuke groep nog jeugdige meiden die er altijd waren: op zaterdagmiddag om onder leiding van Co Bolland of Nico Max te trainen en op zondag als dames 2 thuis speelde.

HBS was toen een nog bescheiden clubje van zo’n 150 leden, waar men naast het spel met stick en bal vooral ook werk maakte van gezelligheid en het organiseren van feesten, clubavonden en onderlinge wedstrijden.

Miep was in mijn herinnering daar altijd bij en het sprak eigenlijk vanzelf dat zij na wat commissiewerk haar intrede deed in het bestuur om daar haar vele talenten beschikbaar te stellen voor de organisatie van de club.

Zij werd al gauw secretaris en heeft dat met een buitengewone deskundigheid gedurende 18 jaar volgehouden. Altijd beschikbaar, altijd op de hoogte, altijd een afgewogen en duidelijke mening en altijd oog ook voor de kleine dingen (zoals een sympathiek briefje namens het bestuur bijvoorbeeld bij het overlijden van een trouwe donateur).

HBS is zuinig met zijn erelidmaatschappen, maar als iemand de gouden speld verdiend heeft, dan was het deze bijzondere vrouw.

Manja Valkenberg

5-7-2016 @ 12:24:45 |Heb lang geleden de ledenadministratie van haar overgenomen en heb haar leren kennis als een zeer accuraat en integer mens met een groot hart voor HBS. Een pijler voor de club.