Op een zondagmiddag, ergens in Gelderland

16 Maart, Union H1 – HBS H1

In goede tijden, in slechte tijden. Altijd het thuisfront even inlichten.

Na 2 keer de volle winst bij te hebben geschreven , reist het eerste herenteam van HBS af naar Nijmegen. Om te spelen is het weer niet slecht, om te rijden een stuk minder. De tegenstander is behoorlijk goed geanalyseerd, spelers en spelsystemen zijn grondig doorgelicht. In Nijmegen aangekomen is het echter een horror-scenario. Letterlijk vanaf aankomst. Het complex “de Kluis” heeft militaire eigenschappen, en de voetbalvelden naast het hockeyterrein zijn alle 3 van het kaliber KG3………Na de toegangspoortjes te hebben overleefd zien we dat het hockey-hoofdveld minder is als de rest van het complex en je ziet het fijnstof vanaf de snelweg nog net niet neerdwarrelen op het veld.

Union is gebrand op een overwinning, de eerste na de winsterstop, en dat merken we vanaf het eerste fluitsignaal. Druk, hoge druk. Rechts en links zijn dicht. Enige opklaring in de lucht, en op het veld; we komen voor op 0-1. Daarna is het weer gaan regenen, niet alleen water. Union wisselt na de achterstand 5 man, en voor we er erg in hebben staat er 4-1 op het scorebord. In de rust de technische details bespreken, met goede moed het veld weer op. Het is echter een 2^de helft om voor altijd te vergeten; 5 gele kaarten (3x Union en 2x HBS) 5 duizend liter water op het veld en 5 tegengoals boven de 4 van voor de rust. Voor de statistiek nog een 2^de goal voor HBS. Eindstand 9-2. Union is de betere partij geweest, het verschil van 7 doelpunten kan op ons eigen  conto geschreven worden! Snel naar huis, lering trekken uit deze wedstrijd. Op 30 Maart mag dit tegen WereDi niet gebeuren – zeker thuis niet!

Met sportieve groet

HBS H1