verslag HBS D1 - Spandersbosch D1
14-4-2008Zondag 13 april 2008
Opstaan met het zonnetje door de jaloezieën en het gekwetter van de vogeltjes (ipv. het gekletter van de regen tegen het raam) is natuurlijk aangenaam. Dan spring je onder de douche, neem je een kommetje Special K, pak je fluitend je tasje in om naar vervolgens hard rijdend naar HBS te gaan, had zo een reclame kunnen zijn!
Sommige dames waren wat eerder om naar dames 2 te kijken, altijd aangenaam om in het zonnetje naar anderen te kijken. Wij hoopten daarom ook deze keer op wat meer publiek, omdat zowel de dames als heren 1 thuis speelden, vandaag. We stonden immers, al dan niet geheel flatteus, samen met de heren toch maar mooi op de posters!
De bespreking was kort maar krachtig, winst was het doel en tempo onze vriend. De twee kratjes van Arvid in het vooruitzicht ( een voor de baby en de ander voor de winst) krijg je onze dames wel welwillend. We hadden wel wat goed te maken van onze eerste ontmoeting met Spandersbosch, toen hadden we (met veel pech overigens) nipt verloren op dat stuiterveld van ze.
Het was al snel duidelijk dat zij dat ook in hun achterhoofd hadden, want de eerste 15 minuten was Spandersbosch fanatiek het kunstgras en de scheidsrechter, op onze helft aan het uittesten. Met veel gevloek en getier waren de Spanders dames aan het aanvallen, bal op de paal, bal op de lijn weggehaald. Maar wij hielden ons hoofd wel koel en we verdedigden stug de vele strafcorners en vele aanvallen.
Hierdoor kreeg ons Maartje niet echt de tijd om rustig wakker te worden in die eerste helft, maar ze pegelde de bal, net voor de rust, wel loeihard langs de keeper in de lange hoek.
Na de rust hadden we weer onszelf volledig hervat, we speelden wat overtuigender en lieten ons niet meer overrompelen door het geschreeuw en drama talent van de tegenstanders. Die dames lagen constant op de mat om een of andere reden. Onze aanvallen werden dreigender, strafcorners werden gecreëerd en onze Anna is niet vies van een doelpuntje, die sleept ze er graag in. Al dan niet met behulp van hun speelsters. Alles telt! Stand 2-0!
Een moment van onoplettendheid links achterin resulteerde helaas in een tegen doelpunt, stand 2-1. De spaanders van de spanders dames vlogen daarna wel om onze oren, daar zij ook hun mogelijkheden nog zagen. Hier en daar werd een kaartje uitgedeeld en werden de banken onvrijwillig opgezocht. Tijdens zo'n overtal situatie wisten wij een andere strafcorner te verzilveren, ook dit maal sleepte Anna die er vakkundig in. Maar het laatste kwartier was een herhaling van de eerste 15 minuten, Spandersbosch kreeg kans op kans, maar onze keeper en de verdediging wisten het doel wederom keurig schoon te houden. Eindstand 3-1, weer 3 punten rijker en langzaam maar zeker kruipen we naar de middenmoot!
Het blijft toch leuker om een verslag te schrijven als je wint, want als je wint heb je vrienden tenslotte. Alleen deze keer niet geheel waar, de dames van Spandersbosch waren alles behalve onze vriendinnen na afloop van deze wedstrijd.
Tot de volgende keer maar weer!
Dames 1
Sommige dames waren wat eerder om naar dames 2 te kijken, altijd aangenaam om in het zonnetje naar anderen te kijken. Wij hoopten daarom ook deze keer op wat meer publiek, omdat zowel de dames als heren 1 thuis speelden, vandaag. We stonden immers, al dan niet geheel flatteus, samen met de heren toch maar mooi op de posters!
De bespreking was kort maar krachtig, winst was het doel en tempo onze vriend. De twee kratjes van Arvid in het vooruitzicht ( een voor de baby en de ander voor de winst) krijg je onze dames wel welwillend. We hadden wel wat goed te maken van onze eerste ontmoeting met Spandersbosch, toen hadden we (met veel pech overigens) nipt verloren op dat stuiterveld van ze.
Het was al snel duidelijk dat zij dat ook in hun achterhoofd hadden, want de eerste 15 minuten was Spandersbosch fanatiek het kunstgras en de scheidsrechter, op onze helft aan het uittesten. Met veel gevloek en getier waren de Spanders dames aan het aanvallen, bal op de paal, bal op de lijn weggehaald. Maar wij hielden ons hoofd wel koel en we verdedigden stug de vele strafcorners en vele aanvallen.
Hierdoor kreeg ons Maartje niet echt de tijd om rustig wakker te worden in die eerste helft, maar ze pegelde de bal, net voor de rust, wel loeihard langs de keeper in de lange hoek.
Na de rust hadden we weer onszelf volledig hervat, we speelden wat overtuigender en lieten ons niet meer overrompelen door het geschreeuw en drama talent van de tegenstanders. Die dames lagen constant op de mat om een of andere reden. Onze aanvallen werden dreigender, strafcorners werden gecreëerd en onze Anna is niet vies van een doelpuntje, die sleept ze er graag in. Al dan niet met behulp van hun speelsters. Alles telt! Stand 2-0!
Een moment van onoplettendheid links achterin resulteerde helaas in een tegen doelpunt, stand 2-1. De spaanders van de spanders dames vlogen daarna wel om onze oren, daar zij ook hun mogelijkheden nog zagen. Hier en daar werd een kaartje uitgedeeld en werden de banken onvrijwillig opgezocht. Tijdens zo'n overtal situatie wisten wij een andere strafcorner te verzilveren, ook dit maal sleepte Anna die er vakkundig in. Maar het laatste kwartier was een herhaling van de eerste 15 minuten, Spandersbosch kreeg kans op kans, maar onze keeper en de verdediging wisten het doel wederom keurig schoon te houden. Eindstand 3-1, weer 3 punten rijker en langzaam maar zeker kruipen we naar de middenmoot!
Het blijft toch leuker om een verslag te schrijven als je wint, want als je wint heb je vrienden tenslotte. Alleen deze keer niet geheel waar, de dames van Spandersbosch waren alles behalve onze vriendinnen na afloop van deze wedstrijd.
Tot de volgende keer maar weer!
Dames 1