Veel leesplezier met de digitale Hockey International
11-11-2021
Het hoge woord is eruit. Oranje gaat op de schop, en niet zo’n beetje ook. De nieuwe bondscoach Jeroen Delmee, zelf goed voor maar liefst 401 (!) interlands maakte het nieuws zelf wereldkundig tijdens een persconferentie.
Delmee maakte daar een trainingsgroep bekend van de 22 spelers in wie hij vooralsnog het vertrouwen stelt voor het traject richting de Spelen van Parijs 2024. Van de selectie van achttien spelers die zijn voorganger Max Caldas mocht meenemen naar de Spelen van Tokio zette Delmee een streep door tien namen. Slechts acht olympia-gangers bleven over, en het zal niemand verbazen dat dit vooral de jongere spelers zijn. Daar moet Delmee immers zijn toekomst op bouwen.
Sinds de eerste maandag in oktober is Delmee aan de slag met een groep voornamelijk jonge honden. Onervaren, maar gretig. Méér dan gretig. Met zelfs spelers die nog nooit één interland in het grote Oranje speelden, maar niet kunnen wachten om te laten zien wat ze in huis hebben.
Het is de schoonmaak waar in sommige media al veel eerder om werd geschreeuwd. Er moest afscheid worden genomen van Caldas. En afscheid worden genomen van spelers die het niveau niet meer zouden aankunnen, niet meer gemotiveerd waren. Te oud, te verzadigd.
Over leeftijd valt niet te twisten, over alle andere argumenten wel. Geen speler die afreist naar Tokio, een toernooi waarvoor hij in dit geval zelfs vijf jaar alles opzij heeft gezet, om daar een beetje de verzadigde vedette uit te hangen. Goed, het resultaat spreekt niet in het voordeel. Maar zou er één speler zijn die in de spiegel kijkt en concludeert dat hij niet álles heeft gegeven? Niet aannemelijk. Dat de rek eruit was, klopt wel. Maar in de laatste maanden voor de Spelen alles overboord gooien is ook niet de manier. Caldas en de KNHB hadden eigenlijk geen andere keuze dan de weg die ze nu hebben gevolgd.
En dus was het logisch dat Jeroen Delmee zijn eigen selectie mocht presenteren, op een moment dat daar meer geschikt voor was: aan het begin van een nieuwe olympische cyclus, die in dit geval overigens slechts drie jaar duurt.
Er werd zo op de burelen van de KNHB afscheid genomen van een generatie, al staat dat deels nog niet vast. Vijf spelers houden een slag om de arm. Staan ‘on hold’ zoals Delmee het vertelde. Zij geven in een later stadium uitsluitsel of ze hun interlandloopbaan willen voortzetten of niet. Bij een positief antwoord gaat Delmee dan eerst nog bekijken of ze nog goed genoeg zijn.
Zo hoort het.
Het is interessant te zien hoe Delmee de komende jaren zijn jonge spelers gaat klaarstomen voor het grote werk. Wordt die ploeg vergelijkbaar met het team van de mannen die het afgelopen decennium meerdere prijzen wonnen, maar de échte titels misliepen? Of worden ze net zo succesvol als de generatie van Delmee zelf, die wereldkampioen werd en twee gouden olympische plakken aan de muur heeft hangen?
De tijd gaat het leren.
Veel leesplezier.
https://issuu.com/schaatsnl/docs/hockey_international_magazine_oktober_2021
Reacties
Er zijn nog geen reacties, plaats uw reactie hieronder